Rozdział 1.

MAGGIE

w tle :

-Mags pomyślałaś może gdzie spędzimy dzisiejszą noc? – Odezwał się BooBear. Pamiętam jeszcze jak tata tak na niego mówił. Louis zawsze się wtedy irytował i próbował wymyślać przezwiska na tatę ale nigdy mu się to nie udawało. Boo jest najważniejszą osobą w moim życiu, nie wiem co zrobiłabym teraz – bez niego. Nie wyobrażam sobie tego, że może go kiedyś zabraknąć. Jeśli będzie żyć 100 lat chcę żyć  100 lat minus jeden dzień ponieważ nie chcę zobaczyć jego śmierci.

-         W samolocie. – Uśmiechnęłam się.
-         PRZEPRASZAM CO?! –Krzyknął Louis.
-         Nie martw się, pamiętasz Naomi? Moją przyjaciółkę z gimnazjum? Przygarnie nas w swoje skromne progi.
-         Ahh no tak, a skąd wiesz że nas przygarnie?.
-         Boże Louis, dzwoniłam do niej kiedy ty zasnąłeś na ławce i gadałeś o jednorożcach. – Zaśmialam się
-         A skąd masz pieniądze na dwa bilety?
-         Nasze oszczędności ze świnki, Boo.
-         To gdzie lecimy? Australia? Maczu Pikczu? Rosja? Niemcy? – Z jego ust padały co chwile inne kraje.
-         Londyn. – Powiedziałam smutno.
-         Maggie, poradzimy sobie uwierz mi. Dokończysz liceum i pójdziesz na swoje wymarzone studia aktorskie. – Po tych słowach Lou mocno przytulił moją drobną osobę i pocałował w czoło.
-         Dziękuję Lou za to że jesteś. – wyszeptałam i ruszyliśmy w stronę lotniska.

Droga na lotnisko była dość... męcząca? Louis co chwilę kazał mi  się zatrzymywać bo jak to on twierdził ‘był zbyt zmęczony” lub „ złapała mnie kolka, MAGGIE! Stój” Czasami czuję się jakbym to ja była ta starzą a Boo tym młodszym, jego żarty naprawdę doprowadzały do szału normalną osobę, ale mnie chyba nie można do niej zaliczyć,  wracając do sprawy z lotniskiem musieliśmy kupić bilety na najbliższy lot do Londynu. Godzinę spędziliśmy na odprawie a teraz czekamy w starbucksie na piękny komunikat „LOT 1698 Z NOWEGO JORKU DO LONDYNU ODBĘDZIE SIĘ ZA 5 MINUT, PASAŻEROWIE NA POKŁAD” czy coś w tym stylu. Patrzyłam na Louis’a który zamiast jeść ciastko bawił się nim.

-         LouLou? Co ty do jasnej kurwy wyprawiasz? Ludzie się na ciebie patrzą... nie masz 5 lat, zostaw to! – Powiedziałam lekko zawyżonym głosem.
-         Ty lepiej pij swoje frappuchino waniliowe, mną się nie przejmuj.
-         Znowu to samo – przeklnęłam w myślach. – Mogłam mieć normalnego brata.
-         Ale nie masz. – Zadrwił.
-         Na moje nieszczęście.

LOUIS.

Po godzinie nasz samolot był już przygotowany do odjazdu właściwie odlecenia. Ruszyłem z siostrą pod rękę w wyznaczone dla nas miejsca. Samolot był dość przytulny, siedzenia były obite kremową skórą, dość wygodne, spełnialy moje wymagania. Maggie wtuliła się mocno w moje ramie, młoda jeszcze nigdy nie leciała samolotem, nie widziałem żeby bała się aż tak mocno jak w tej chwili.

-         Będzie dobrze mała. – Szepnąłem jej do ucha i ucałowałem czoło. – Maggie jest piękną blondynką z wspaniałymi oczami. Nigdy nie daje za wygraną, zawsze musi postawić na swoim, każdy zazdrości jej swojej pewności siebie której przyznam.. nie brakuje jej ani trochę. Nawet nie zauważyłem kiedy Maggie zasnęła mi na ramieniu. Mówiłem już że jest słodka kiedy śpi? Jeśli nie to właśnie mówię. Założyłem słuchawki na uszy i sam odpłynąłem w krainę Morfeusza.

*******

* Maggie*

Obudziło mnie dziwne telepanie samolotu a potem ogłoszenie pilota „SZYKUJEMY SIĘ DO LĄDOWANIA, PROSZĘ ZAPIĄĆ PASY”. Mocno ścisnęłam rękę brata i czekałam aż ten cholerny pisk w uszach minie. Po 2 minutach już byliśmy na normalnym gruncie. Pasażerowie zaczęli bić brawa pilotowi w podzięce za szczęśliwy lot. Stewardesy rozdawały ciepłe chusteczki czy nawet małe ręczniczki i kierowały nas w stronę wyjścia. Po wyjściu z tego pieprzonego samolotu kierowałam się wraz z bratem w stonę drzwi od lotniska na którym mieliśmy odebrać torby i plecaki. Po wszystkich formalnościach ruszyliśmy w kierunku Naomi, która miała się z nami spotkać przy starbucksie.

-TU JESTEM MAGGIE! – Krzyknęła Naomi.

-Odwróciłam się i zobaczyłam moją przyjaciółkę. Rzuciłam szybko torby na mojego zmieszanego brata i pobiegłam w stronę Ness by ją przytulić.

-Jezu jak ja się stęskniłam..

-         Wiem wiem Maggs ja też. Gdzie Louis? – spytała.
-         O tutaj kurwa! Leżę pod stosem toreb mojej siostry. – Powiedział ironicznie.
- W takim razie wstawaj, pora jechać do domu. – Klasnęła w dłonie Naomi.


------------------------

No więc jest 1 rozdział. Wiem że jet krótki, ale przecież żadnej akcji w 1 rozdziale nie będzie..
Postanowiłam że rozdziały będą pojawiać się co sobotę.
ask - twitter.

Liczę na komentarze miłoby było gdyby moja praca zostala doceniona :3 - Alex.